Bu sabah kendime dair bir şeyi daha fark ettim servisten inip de odama doğru yürürken. Her an istifa etmeye istekli olacak kadar seviyorum işimi! Yeni bir işim varmış yokmuş değil derdim, burada olmamak, bu işleri yapmamak galiba.
Öyle bunalmışım ki kısır döngüden, hamster gibi hissetmenin nasıl bir açıklaması olur başka bilmiyorum, her zamanki gibi kendimi en büyük kaçışa, yemeğe veriyorum. Bu benim için kötü zamanların başlangıcı olabilir mi? Olmasın. Daha yeni kıvrıldığım zorlu dönemeçten sonra, bir süre huzur istiyorum artık ben.