Aşklardan aşk beğen, huzurlardan huzur...

İki uzun, iki kısa, iki keyifli, iki uzak, iki kendimle, iki kabarık yürekli, iki efsunlu gün geçirdim. Kalabalıktık bir sürü, herkes oradaydı: ben oradaydım, Gözde oradaydı, Esra oradaydı, Gökçe, Özgür, Ahmet, Seda, Ömer, Gökçe, Hande, Aykut. Ve Umudum... Herkes oradaydı.

Ferhat oradaydı sonra, sonra Barış, Cantekin, Burcu, Gökhan..İsmail.

Uzun uzun caddeler vardı, bomboş, büyük büyük ağaçlar, yemyeşil, masmavi.

Bisikletler ve faytonlar, bolca da at pisliği... Ama yine de efsunluydu.

Aya Yorgi Aşk gibiydi, ışıkları yanarken İstanbul'un, gece inerken yeryüzüne, hayatın kendisi aşk gibiydi... O uzun yol da huzurlardan huzur.

Ne yollardan gidilir ne yollardan dönülür ama ille önce kendimize dönülür...