bu da mı gol değil?

FB'de bir arkadaşın verdiği bir bağlantıdan izledim yine o mahkeme sahnesini.

"Bu da mı gol değil be? Bu da mı gol değil?"

Bazı şeyler var ki her sefer - kaçıncı sefer olursa olsun - hep aynı hislere yöneltiyor insanı. Her sefer gözümden süzülen bir kaç damla yaş, her sefer geride kalan çocukluğuma gönderiyor beni.

Korkularım var, tuttuğum - kalbimden geçen diyelim - dilekler var, hala gerçekleşmemiş ve yavaş yavaş umudumu kestiğim, derin bir yerlere gömdüğüm - sakladığım dilekler...

Ötelediğim hayaller var, sustuğum öfkeler. Kimselere söylemediğim kıskançlıklar, tereddütler, tedirginlikler... Hayatı mı öteliyorum? Böyle böyle ertelerken her şeyi hayat bitiverecekmiş gibi geliyor bazen, elimde hiç bir şey kalmayacakmış gibi...

Sonunda ben de aynı soruyu mu soracağım acaba: "Bu da mı gol değil? bu da mı?"