Babam ve Oğlum

Gösterim Tarihi: 18 Kasım 2005 
Yönetmen:Çağan Irmak
Senaryo: Çağan Irmak
Görüntü Yönetmeni: Rıdvan Ülgen 
Müzik: Debbie Wiseman 
Yapım: 2005, Türkiye , 108 dk.
Oyuncular: Fikret Kuşkan, Çetin Tekindor, Hümeyra, Şerif Sezer, Özge Özberk, Binnur Kaya, Yetkin Dikiciler, Ege Tanman



Acının tarifi var mıdır her zaman? Gözlerde gördüğünüzü kelimelere dökebilir misiniz, ne kadar usta olsanız da cümleleri şekillendirmede? Bir çocuğun hayallerinde kendi çocukluğunuzu yakalayabilir misiniz peki? Ya çocukluk yaşları hızla geride kaldığında, yaşanmışlara / yaşanmamışlara pişmanlıkların tarifini yapabiliyor musunuz? 

Yıkılacak gibiyken gülümsemeyi ve güçlü durmayı başarabiliyor musunuz peki? Geçmişi geçmişte bırakıp kaybettiklerinize sırtınızı dönüp, yokluklarına alışmayı becerebiliyor musunuz? Gidenlerin önünde durulmayacağını öğrendiniz mi artık? Kırılan bir vazonun asla eskisi gibi olmayacağını, Japon yapıştırıcısı gibi icatların hayata işlemediğini?

Hayatta insanoğluna bahşedilen belki en iyi şeyin "alışmak" ve en kötüsünün "anlamak" olduğunu, yıllar geçtikçe hayata yetişmenin daha zor olduğunu (bunun tıpkı gözetim altına giren öğrencilerin not ortalamalarına benzediğini hatta - çünkü bir kere 1,8'in altına düştünüz mü, ne kadar çırpınsanız 3'ün üstüne çıkmaz o ortalama bir daha ve sizin istekleriniz için gereken o "3" ortalamadır...), bazı zamanlar olayın "strateji hatası" değil düpedüz "imkânsız" olduğunu velhasıl bugüne kadar öğrendiğimiz tüm hüzünlü gerçekleri, unutanlara hatırlatma, bilmeyen kaldı ise bilgilendirme mahiyetinde önümüze sunuyor Çağan Irmak Babam ve Oğlum da... 

Deniz, annesini doğarken kaybetmiştir ve İstanbul'da babası Sadık ile yaşamaktadır. Günün birinde babası bütün dünyasını alt üst ederek Ege'de ufak bir kasaba olan baba evine dönme kararı alır. Deniz böylece gürültülü, kalabalık ve telaşlı ama sevgi dolu yürekleri olan aile efradı ile tanışır. Bir yandan çocuk gözünde maceradan maceraya koşarken bir yandan da bu yeni ortama alışmaya çalışır Deniz. Ama çare yoktur, biletler sadece gidiş yönü için alınmıştır. 80 döneminin sosyal özelliklerini, politik durumunu üstten geçiyorsa da; alttan alta o zamanlar hissedildiğini tahmin ettiğim duyguları yansıtmış. Farklı yaş dönemlerinde hayata bakışı, hayatı kabullenişi ve yaşayışı da gayet iyi bir ayrımla veriyor "Babam ve Oğlum". Tam ağlarken, birden küçük bir kahkaha tufanına geçiş yaptığınız keskin dönemeçler belki daha yumuşak olabilirdi, filmde bence bir tek kusur buydu. Her oyuncuya ayrı ayrı hayran oldum, ama hele ki Çetin Tekindor ile Hümeyra'nın yağmur altındaki koşusu… Hâlâ izlemeyen kaldıysa; izleyin bakın, size de Can Yücel'in "Buluşmak üzere"sini hatırlatmıyor mu? 

08.09.2006'da Kahve Molası'nda yayımlanmıştır. (www.kahvemolasi.com)