Hani İsmail Abi deniz kenarında el sallıyor ya, her şey için o an ağlayabilirim. Tüm yitirdiklerim, mutsuzluklarım, kalp kırıklıklarım, öfkelerim, kıskançlıklarım için. Sadece orada durup, el sallayarak ağlayabilirim.
Hava soğuk, kendine göre bir güneşi var gerçi, ama aldatmaca. Yağmur, yağdım yağcam düşüncesizliğinde eda ediyor istediği kadar. Güneş yüzünü gösterse de filiz verecek tohumlar için değil, sadece canlıların yaşama umudunu ayakta tutmaya yetecek kadar var.
Keşke, İsmail Abi burada olsaydı!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder