Aniden insanları şaşırtıvermenin keyfini yaşadım bir kez daha. Gözbebekleri büyüyen insanları gördüm. Yemek yapmayı ve evimi özlediğimi, hayatımın daha önce hiç bilmediğim durgun sulara ilerlediğini fark ettim sonra.
Sonra birdenbire yanımda oturan kişiyle - bugüne değin azıcık şeyi paylaşmamıza rağmen üstelik - ne kadar derin, ne kadar içten ve samimi konuşmalar yapabildiğimi keşfettim. Korkusuzca kalbimdekileri paylaştığımı ve bundan ne büyük keyif aldığımı...
Korsan kitap almaya şiddetle karşı iken, korsan filme ve müziğe aynı katı tutum içinde olmadığımın ayırdına vardım bir de. Sadece sevdiğim beğendiğim materyalin orijinaline sahip olmak istiyorum. Gerisi önem taşımıyor benim için...
Her gün yeniden bir şeylerin ayırdına varmak ne güzel...
Mevsim tam sonbahar. Yürüyüş zamanı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder