5 Kas 2009

Hayat ne tuhaf, vapurlar falan...

Bir kelimenin sadece bir anlamı olsa, herkes her şeyi aynı anlasa, kelimeleri eğip bükmeden dümdüz söylesek ve bitse her şey. Hayatım sadece kendimden ibaret olsa...
Gülümsemek, durmak, topluluklara karışmak, konuşmak, dinlemek zorunda olmasam... Düşünüp bir şeyler söylemek zorunda hissetmesem, düşünmesem... bilmiyorum desem, gerçekten bilmiyor, hiç bir şeyi de anlamıyor olsam...
Her şey bir Tarık Akan - Gülşen Bubikoğlu filmi gibi olsa... Hep, hep mutlu son yazsa!...
Hayat ne tuhaf şey cidden... Vapurlar falan...
Bir Atilla Atalay kahramanı gibi hissediyorsam kendimi, bu onun dehası mı benim talihim mi?
(02.11.2008)

Hiç yorum yok: