Karşımda suratsız bir adam gazete okuyor, niye suratsız bilmiyorum ama
suratsız olmasına sinir olduğum, sevdiğim bir adam karşımdaki.
Başım ağrıyor, bir aspirin içtim, kelimenin tam ifadesiyle belki,
"kadim dostum" sevil hanımın bir numaralı ilacı aspirin. Sanırım iyi
gelecek.
Mezun olalı 2,5 sene olmuş, ne çok şey sığdı bu kadar zamana, bir durup düşününce
anlıyor insan. Sağdan soldan aldığımız haberlerle takip ediyoruz birbirimizi,
kaçınılmaz yola biz de girdik yani...
Evet, bir zamanlar bu grupta deli tartışmalar, heyecanlı atışmalar olurdu,
ne tuhaf... Kan gözyaşı ihtiras, Brezilya dizisi izler gibi bugün kimde ne var
diye grubu takip ettiğimiz günler oldu. Şimdi sadece sessizlik var. Ve arada
benim boşluğa söylediğim sözler...
Özboy gruba geri geldi, hoş geldi, ama sanmam ki fırtınalarla dönsün aramıza,
ne de olsa, hepimiz gibi, Özbay da yaşlandı, büyüdü.
Karşımda suratsız bir adam gazete okuyor, niye suratsız bilmiyorum, ama
suratsız olmasına sinir olduğum, sevdiğim bir adam karşımdaki...
22.02.2005
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder